Labirent Şiiri - Turan Tuncer

LABİRENT

Sevmek,
Acılardan doğar
Ya da,
İnsan
Sevdiği kadar acı çeker

Göz yaşları
Kah berekete keser
Sevgi de,
Aşk olur

Kah sel olur
Yıkar bendinide
Kapılır gidersin acılara

Aşk gariptir
Çelişkidir
Bazen,
Kanat takar
Yüreğine
Uçarsın
Tanrının okları

Bazen,
Mekan tutar da içini
Paylaşamazsın acılarını
İçini kanatır, acıtır
Tuzlu iki damla
Koca fırtınalar birikir de içinde

Aşk,
Sevmekmi?
Sonsuz a hesapsız, kitapsız
Yoksa!
Söndürmekmi kızışmış bedenleri
Sevişilen gecelerin sabahına

Ya da aşk,
Büyük acılar
Küçük mutluluklar
Toplamımı?

13-11-2005/İst
Alkadraz_Kuşcusu