Kuzum Şiiri - İrfan Erden

KUZUM

Doğdun yüreğime ışıklar saçtın

On yedi Haziran'ı miladım saydım

Karanlık bir yüzyılın son deminde

Güneş gibi dünyamı aydınlattın

Doksan dokuz baharında tomurcuk çiçek açtın

Aldığım en güzel armağandın kuzum

İlk baba dediğin gün

Hatırlarım sanki daha dün 

Ne de çabuk büyüdün ...

Zaman çağlayarak akıp gitmiş 

Saçıma aklar yüzüme çizgiler düşmüş 

Varlığıyla gurur duyduğum 

Yüreğim on sekiz yaşına girmiş

Hayatıma kocaman anlamlar yükledin 

Bir tek gün bile beni üzmedin...

Bencillik, riya nedir bilmiyorsun 

Küçücük yüreğinle sevgiler ekiyorsun

Dünyamı aydınlatan kuzum  

Talihinde bahtında açık olsun 

Bazen sensizlik sessizliğim

En büyük vuslatım oldu

Bazen kırıktı kanadım kolum

Bazen gözlerim dolu dolu

Dilimden düşmeyen bir ezgisin 

Adın gibi yardımsever melekler gibisin 

Ayağına taş, yoluna kötüler gelmesin

Doğum günün kutlu

Ömrüm ömrüne, canım canına kurban olsun...