Bir kaç adım yol aldım dönüp baktığımda geride
camları solmuş soğuk taş duvarlarlı evin kapıda paslı bir kilit
Sandalyenin arka ayağı kırık masada bitkin vazoda çiçekler Yağmur yağar sırtımda titriyor yüreğim
Asfalt yolar çakılı çukur yaşlı öküzün ayağı kırık
Ceketimin yakasını kaldırdım başımı yere eğdim içime umut ektim
Hoşçakalın bin asırlık topraklar yıllarca sizinleydim gölgelerinde oturduğum ağaçlar her birinize sarılmadan öpmeden
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta