Kuzey Şiiri - Nesimi Aday

iki kadın uzanır geceye
saçlarında hovarda rüzgar
şenlenir odalar, kuytuda şehvet
iner sokağa bir kedi lanetli zamanlarda
üşür eşik altlarına sığınan yoksulluk
kimseye sormaz adresini kaybeden mektup
üzülür saksıda çiçek, gökte incelen ay
eskir merhabalar iki el uzak kalınca
dostun selamı yırtık bir fistan gibi mahçup kalır

sabahçı kahvelerinde şekerli de olsa acıdır çaylar
bunu ancak bir yurtsuz bilir yorgun sandalyeler
iki damla gözyaşı biriktirir kendini arayan adam
hep kuzeyi gösterir gidilmeyen yolların pusulası
gidilse de atlasları buz tutan kuzey gurbetine
düşecektir ardına nar çiçekleri, dağda rüzgar sesi
sonra bir vagon hep boş duracaktır yüreğinde