Kuyumu Kazacağım Şiiri - Bilal Esen

Çocukluk gençlik derken baktım ki ömür bitmiş
Yol göründü çaresiz bileti alacağım
Göz açıp kapayanda gördüm ki zaman gelmiş
Elden ayaktan düşünce ben ne olacağım.

Top koşturduk sahada içerde deplasman da
Gol attık golde yedik hak hakemdi maçlarda
Hayata doyamadım ne başta ne sonlarda
Yaş buldu kemalini şimdi ne yapacağım.

Uzatmalar pek zormuş bu maç nasıl sürecek
Kol bacak ağrıyacak bele kramp girecek
Uzatmalar çok sürmez sonunda maç bitecek
Hakem düdük çalınca saf dışı kalacağım.

Elden ayaktan düşüp bakıma muhtaç kalmak
En kötüsü de buymuş yardım diye el açmak
Herkesin hayatı var zor gelir sana bakmak
Yaşlılık geldi çattı nasıl yaşayacağım.

Evlatlarımı sevmeye bir türlü doyamadım
Ömür denilen hayattan bir feyz alamadım
Nasıl geçti bu yıllar ben hiç anlayamadım
Ecelden kurtuluş yok kuş olup uçacağım.

Ömrümün bittiğini ben kabul ediyorum
Hayattan bıktım artık yaşam istemiyorum
Borçlu değilim ama helallik istiyorum
İmamın duasıyla son yola çıkacağım.

Ben Bilal’im korkum elden ayaktan kesilmek
Allah’tan dileğimdir muhtaç olmadan gitmek
Günahlardan arınıp sonda huzura ermek
Yolun sonu göründü kuyumu (ben) kazacağım.