Gözbebeklerinden içeri
Bir ben korkusu düşüyor alya
Benliğinden tutunamayan zavallı bir ben korkusu
....
Düşerken huzurun bütün harflerini arafta bırakıyorum
...
Bir hayatta kalma sanatı, bir paradokstur gözlerin
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



