Kuyruk Yağı Gibi Şiiri - Osman Akçay

I

Bebek yüzü gibi parlamakta cildin,
Kuyruk yağı kremi mi kullanıyorsun?
Uzaktan sana bakması güzel ama
Bana asla yaklaşma.
Karanlık ruhun yetmezmiş gibi
Üstelik bir de sanki bir keçi gibi kokuyorsun.

Beni sevdiğini yazıp
Buzdolabına ve kombiye yapıştırmışsın.
Her yer beni sevdiğine ilişkin yazılarla dolu.
Bu yüzden çekip gitmene izin vermeyeceğim.
Uzaktan sadece senin güzelliğini seyredeceğim.
Birden düşünüyorum,
Yüzünü dizime sürsem
Diz ağrılarım geçer mi?

II

Kuyruk yağı gibi parlak yüz
Ama içi çürümüş, kokmuş.
Gözlerde derinleşen boşluk,
Ruhun çığlığı duyulmaz olmuş.

Bir masal gibi anlatsan bile
Suratındaki maske düşer,
Gerçekler vurdukça yüzüne.
Kendi eserinle sarsılır dünya.

Bir sır gibi sakladığın gerçek
Ellerinde kalır bir gün.
Yüzündeki parlaklık söner,
Kokusu kalır sadece hep.

Karanlıkta gömülür ışığın,
Yalanların dökülür dilinden.
Güneş bile battı ardında.
Çürüyen yüzünü saklayamazsın.

Gözlerindeki tüm parıltı,
Bir yanılsama gerçek değil.
Gerçekler vurduğunda yüzüne
Kendi gittikçe ufalanır.