Kutsal Yolculuk Şiiri - Hikmet Durkut

Emir büyük yerden gel oldu bana
Bismillah diyerek çıktım yoluna
Öyle bir davet ki can geldi cana
Ağlayıp gözyaşı döktüm yoluna

Varmak lazım davet eden Yüceye
Gündüzleri bir bir katıp geceye
Dil tutuldu dönmez oldu heceye
Bükerek boynumu baktım yoluna

Alınca daveti hemen yürüdüm
Hasret bastı günden güne eridim
Hozan tarlam güneş vurdu kurudum
Sevgi tohumları ektim yoluna

Tarifi imkansız arzu halimin
Döndüğünce dua ettim dilimin
Yıkıldı gururu nefsi zalimin
Gönül sancağını diktim yoluna

Umudu olanın duası özden
Uzak dur Hikmetim beyhude sözden
Ağladım sızladım kan aktı gözden
Ciğerimi büryan yaktım yoluna