Kutlu Bilge Şiiri - Teoman Özgün

Her canlının bir tane babası varken,
Bizler Allah’ın dinine ve ona tabi ümmete,
Binlerce halife ve babalar türedi.
Bugün var olan beşer ideolojileri dahi,
Tevhid dini kadar mutasyona uğramış değil.
Kaç zaman yok asır geçti böyle?
Senin yaftalandığın o meşhur etiketi,
Şimdiler de garipler taşıyor.
Ne sunni ne şia şiarını bir türlü,
Anlamak istemeyen ümmete,
Zamanın yaşlı/kutlu bilgesinin gözünde diken,
Tıpkı Ali gibi dini canı pahasına,
Ali’nin tavırları ile korurken,
Ondan olduğumu söyleme yüzsüzlüğünü gösterip,
Mesihi meşrepciliği yapıp durduğumu,
Nasıl anlamalıyım bilmiyorum ki?
Sahi Hürr’lerin kıblegahı olan İmam Hüseyin,
Şu an ümmetin arasında olsaydı sence ne yapardı?
Yeri gelmişken bu kadar dert ve sitemden sonra
Bir de müjdeli ve ferahlatıcı haberim olsun istedim.
Zamanın Ali’si seni savunmak zorunda kaldığından,
Ötürü o kadar üzüldüm ki,
Gidişinden sonra dahi,
Ebu-zer olarak kaldığını bir kez daha gördüm.
Oysa nice eli kanlı katillere,
Nice masumların canına kıyan
Canilere dahi ölümünden sonra
Ölünün arkasından konuşulmaz yasağını getirdiler ki,
Sağlığında yaptıkları rezaletler örtpas edilsin,
Kirli yüzleri deşifre edilmesin ve çark dönebilsin.
Bu istisnadan ya da ambargodan,
Senin gibi kutlu birini muaf tutarlar.
Zulüm ve Tiranlık’ları ölü bedenlere sirayet ediyor.
Neyse ki,o yaşlı/kutlu bilge son noktayı koydu..