Geçmişten gelen bir ruh ile başlar.
Tan ağarırken Kütahya’da gün.
Toprağın terle karıldığı hamur
Olur insandan sonraki,
en şanlı çamur.
Yardan alınmış gül
hatırlanarak çizilen tahrir.
Gizemli bir renge dönüşür,
ellerdeki asil kir.
Gülün kokusunu veren har
Harla başlayan bir bahar.
Bu eseri saklayan sır.
Sır sahibini ise saklar hasır.
Ve
Gün batar Kütahya’da
Güller fizanda yenirken.
Kayıt Tarihi : 17.6.2010 00:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)