Elini uzatarak gökteki yıldızları tutsan,
Başın göğe değse bile unutma yine yerdesin.
Çok mal göz doyurmaz dünyanın malını yeyip yutsan,
Düşün bir insanoğlu yüz sene sonra sen nerdesin?
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta