Kuşuçurması Şiiri - Perihan Mağden

Bu kuşu şimdi uçuracağım
ben bile boyalarını takmış olsam.

Seninle yapmak istediğim herşey
kursağımda kaldı.
Artık yepyeni bir çinseddinde dengede
Uyurken kulağından bezir yağı dökmek
isterim.

Kıskanç- Tüm kapılar onlara çalıyor.
Kaçıncı telefon defteri yırtıp attığım
Ne de uzun göbek kordonları var.

O kadar yıl geçti aynı terane
Hala kızarabildiğinde yüzüm
göndere çekiliyor.
Ganj dahi temizleyemez bu sıkıntıyı
ceset aralarında süzüldüğüm halde.

Çocuk- Akın akın baleye gidiyorlar.
Dolu zamanlarında ne düşünürler?

Bunca sır; bunca esrar-Beyim
Baca baca dumanların ardından
bir tüftüf iki püfpüf
bu oyuncak tren mi çıkmalıydı?

Hırçın- Anne ne biçim çocuklar bunlar!
Anneleri de sana benzemiyorlar.

Kamçı kuyruğumu şaklatarak
hafızasızlığa kadar varabilirim.
Bütün bu küçük düğmeler sahilde
bulduğum; ne anlama gelirmiş şimdi bildim.

Kıskanççocukhırçın- Bak beni eve kitle.
Onlara korkuyu ezberletmişler
Çok lazımdı vapurda çarpım tabloları.

Son kez:
Bu kuşu hemen uçuracağım.
Yenisini boyamak çocuk işi.