Melamet hırkasını, gönle giydiremedim
Bu bedene, bedenden elbise diktirdim
Günahım çoktu, umudumu yitirmedim
Yüreğim üşüdü, ama kullara küsmedim
Her ışığı sen bildim, ayrılığına düşmedim
Bendeki beni sevdim ama yar demedim.
Dönüş sanaydı, kendime küstürmedim.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta