Küstürdüm Gönlümü
Küstürdüm gönlümü dalım kırıldı
Bahar da çiçekler elimde soldu
Çok üstüme geldin gönül yoruldu
Dağlarıma duman çöktü kar doldu
Baharda çiçekler elimde soldu
Yollar ki uzanır dikenli çöller
Adım attım sandım hep aynı göller
Sevda çağrıgıma türkü der eller
Dağlarıma duman çöktü kar doldu
Baharda çiçekler elimde soldu
Gönlüm bir turnaydı kanadı kırık
Göç edemez oldu yüreği buruk
Bir gülüşe hasret ortadan yarık
Dağlarıma duman çöktü kar doldu
Baharda çiçekler elimde soldu
Bir bahçe düşlerdim gülleri açmış
Dallarım bahara kolları açmış
Ocağında közde külleri açmış
Dağlarıma duman çöktü kar doldu
Baharda çiçekler elimde soldu
Gönlüm bir nehir Çağlasa taşmaz
içimdeki feryat dilimden düşmez
Dost sordu ne oldu bir adım koşmaz
Dağlarıma duman çöktü kar doldu
Baharda çiçekler elimde soldu
Karanlık gecenin yokmu sabahı
Gönlüm mahpushane nedir günahı
Sabah gündoğumu gelen eyvahı
Dağlarıma duman çöktü kar doldu
Baharda çiçekler elimde soldu
Yanık türkü duysam içim uyanır
Hüzün çöker o an gama boylanır
Darya bu efkara nasıl dayanır
Dağlarıma duman çöktü kar doldu
Baharda çiçekler elimde soldu
Derya
Derya Ceylan 3Kayıt Tarihi : 29.5.2025 10:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!