Küstüm Şiiri - Yazar Murat Şair

KÜSTÜM

Küstüm sana
Kalbimin kırıklarını bile umursamayan o duruşuna
Bir selamı çok gören sesine
Bir adım atmadan beni bekleten o gururuna
Ben sustukça sen biraz daha uzaklaştın
Sen ki yokluğunla beni terbiye etmeye kalktın

Küstüm çünkü anladım
Sevgi dediğin şey bir kişinin acıya alınmasıyla ağırlaşıyor
Ben adım attıkça sen sırtını dönüyordun
Beni yarım bırakıp tamamlanmamı bekliyordun
Gözlerimdeki değeri görmedin
Kalbimdeki yolu kendin kapattın

Küstüm
Aşkı sahiplenmeyen bir yüreğe emek vermek boşunaymış
Ben çabaladıkça sen geri çekildin
Beni seviyor gibi yapıp sessizliğe gömdün
Bir gün gelirsin sandım gelmedin
Gelsen de artık o kapı sana açılmaz bilmedin
Artık hiçbir sözün eski yerini bulmuyor içimde

Küstüm sana ama şunu bil
Kırgınlığım geçse bile güvenim dönmez sana
Aşkın yaksa da
Ben artık küstüğüm yerden kalkmam
Dönsen bile yüzüne değil gölgene bakarım
Kalbimi değil sessizliğimi duyarsın
Çünkü ben vazgeçtiğim yerde güçlendim

Ve küstüm en çok da
Beni böyle bu hale getiren sen değil
Sana inanmakta ısrar eden halim olduğunu fark ettim
Sen eksiltirken ben tamamlamaya çalıştım
Sen susarken ben kalbimi konuşturdum
Şimdi ise ikimize de son sözüm nettir
Ben artık dönmem sen de bir daha giremezsin kalbime

Yazar Murat şair