Kuşlar Geçiyor Sürülerle

Herkes öldü.
Bir ben kaldım.
Yaralı.
Bir gün karışacağımız toprak üzerinde öylece.
Dönmek bir yana mümkün değil
Adına aşk dedim bebeğim.
Kan akmıyor yüreğimde…….. Vuruldum vurulalı

Gözlerimde yağmurlar geziniyor…
O yağmurlar ki en güzeli çisil çisil

Bahar, mevsimlerin kışkırtanı..
Deli olan ne varsa ortaya çıkıyor.
Aralarına karışıyorum
Ellerin yaralarımı sarsa şimdi, öpücüklerin içimi kanatsa.
Acıya alışıyorum.
Yolumu de yitirdim dersem., hangi basamağına bir sıfır daha koyarlar notumun
Sorular kolay, ben tembel ve deli ve yaralı, yine de sınıfı geçmeye çalışıyorum

Çabucak bir renk söyle…
Kuşlar geçiyor sürülerle.
Dileğim renginle hayat bulsun.
Bir dileğim daha var.
Söyleyeceğin renk mavi ve mavide biraz kırmızı olsun.
Sen tek kişi sanma kendini.
Sen hayatımdaki tek çoğulsun.
Odur yedi renk yapan beyazı.

Ne yaparsam yapayım, boş geziniyor düşüncelerim ortalıkta.
Seni mi bulmaktır maksadım.
Bazı sözleri, bazı anıları, bazı fotoğrafları, bir gün söylerim, anlatırım, gösteririm diye sakladım.
Gözlerinin değdiği çiçeği soldurmadan bekletemedim bunca yıl.
Adı neydi…..
Zambaktı evet zambaktı, bu mayıs akşamında, o günü ve adını hatırladım. Zambaktı

Evinin pencerelerinden içeriye giren güneş, saçlarından yansıdığında akşam yaklaşıyor olurdu
Şarkı söylemeyen sesin, bilinmez notalarda nağmeleşirdi, ve gemiler limana sokulurdu
Özlem bitti.
Yaz geliyor.
Seni yeniden göreceğim..
Kısacık saçlarını karıştırıp yüzünü öpeceğim.

Yaralarım kabuk bağladı…
Gül şeklinde kıvrım, kıvrım.
Unuttum acısını yalnızlığın.
Bana sarıldığın yerde anıtım dikildi, o gündür, donup kaldığım.
Ne olursa olsun aşkının kalanı, ben iyi ederim yaramı, budur aşktan anladığım.