Kendi eşiğine kıvrılıyor kırılmış çizgilerimiz
Sırtlayıp acıları yürümek yakasız yolculuklara
Sığınacak yer arar iken yüzde sevinçlerimiz
Kırgın bir menzil arar insan kadim aldanışlara
Nabzımın nahoş şerbetini dağıtıyorum çocuklara
İçimdeki bayram sevinçlerine ağıt sürdü zebaniler
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta