Kuşatmanın Dağılışı Şiiri - Salih Şanlı

Kuşatmanın Dağılışı

Gönül terbiyesinden geçmenin cefâsı çok
Ama safâyı bilenlerde kuşkuya yer yok

Sevgisiz kalbler darmadağınık küme küme
Aşkı bulanlar ise gülümserler ölüme

Bu gülüş ölümsüzlük şerbeti içmekledir
Ölümsüzlükse gerçek sevgiyi seçmekledir

Gönül yârânı kör hislerden oldukça uzak
Boşa çıkacak sevgiye kurulan her tuzak

Gönüllüleri aşka çağırır Sevgili:"gel!"
Gönülsüzleri süpürür ürkütücü bir yel

Bir yanda karanlık, bir yanda ise aydınlık
Ayrı dünyâlarda ölüme aynı yakınlık

Ya benliğini ya da yüreğini öldürmek
Ya gönlü sevindirmek ya şeytanı güldürmek

İyiyle kötüyü bir çizgi ayırır, fakat
Bu sınırda kaynaşmalar yaşanır her saat

Dilerim aydınlığın çizgisi genişlesin
Karanlığın sînesine kandiller işlesin

Rüzgâr olsun gönül duâları, söküp atsın
Kin, hırs, nefret... ne varsa selce önüne katsın

Ufuktan öte odlara bıraksın zulmeti
Dönsün özyurttan bulutlarla serpsin rahmeti

Bütün gamları, kederleri dağıtır bu yel
Gönlün sevinişi cennet düşlerince güzel

Bu rüzgâr Sevgiliden bir esintidir gönle
Rûyâ gibi bir müjdedir gelen sükûnetle

Sıkıntıların savruluşunu gördü gönül
Selâm olsun sana gönül, hep sevin sen hep gül