Bir kuş kondu
ağacın kuru dalına.
Önce kanatlarını çırptı.
Ağaçtan ses seda yok.
Olmadı,havalandı uçtu.
Bir umut bir daha döndü.
Kondu kuru dala.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
