Kapı eşiğinde baka kaldı ufka doğru kızaran gökyüzüne. Uçan kuşların telaşı, onunda kalbine nüksetti. Heyecan duydu sebepsiz. Ritmi değişti haliyle. Dalgın gözlerin ardındaki fikir vücuda yayılıyordu. Ağza vardığında taştı "Akşam olunca neden kuşlar düşüyor telaşa?" Yanında ki alakasız adam "bilmem?" dedi. Cevapladı eşik bekçisi "belki giden güneş bir daha gelmez zannediyorlardır" diye. Bu efkara dayanarak yaktı bu kez zehir zemberek ot sarmasını. Giden güneşin gelenden farklı olduğunu bilmiyorlar mı kuşlar? Yoksa biliyorlar mı? Daha kötüsü insanlar gibi onlarda biriktiriyor mu sahip olamayacakları kadarını?
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta