Kalbi kırık bir kuş gibiyim şimdi
gökyüzü aynı berraklığında
aynı güzelliğinde
aynı sessizliğinde
kanatlarım kırık, uçuyorum şimdi.
Kalbi kırık bir kuş gibiyim şimdi
değişen tek bir şey
donuklaşan tek bir hayat var
dünya üzerinde.
yine yağmur yağıyor, eskisi gibi güneş
kalbi kırık bir kuş gibiyim şimdi.
sokaklar neden gürültülü?
toprak neden durmadan kanıyor?
insanlar ölüyor, insanlar doğuyor
sahi..
insanlar neden gidiyorlar?
Kalbi kırık bir kuş gibiyim şimdi
süzülüyorum kimsesiz
gözyaşlarım düşüyor yeryüzüne
usulca, acı içinde...
Kayıt Tarihi : 4.12.2020 05:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Biz gönül verdik bu yolda kuş gibi olmaya. Onun gibi küçük, temiz ve merhametle süzülmeye... Şiir bir davadır, vazgeçilmez bir sevda. Bir kedinin başını okşarken, denizi seyre dalarken yahut uzaktaki bir gemiye el sallarken... Şiir bir kuş gibi özgür olmalıdır.
Çok teşekkür ederim Gülçin Hanım, sevgilerle..
TÜM YORUMLAR (1)