İnsan, dostuna konuk
Onun yanında tadar olmayı.
Olmazlara zaman da olmayacak
Ne kentin ne taşranın kendinin kendisiyken
Sana martı bana güvercin
Kuş gibi gelip te giderlerken
Tanrıdan dilendin bekleyişini
Çocukken unutuştun
Sonra ansızın, kuş gerdanında kaybolan kokunun rengi
Sonrası yok bu yok oluşun
Kanat seslerinin uykusunu merak ederken
Taze ölülere veda sözlerinde maharet sahibi kılındın.
Kayıt Tarihi : 20.5.2024 18:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!