Kurusa Yüreğimizdeki Gözyaşlarımız

Bazen tersten okunur hayat
Aşk gibi, sevda gibi
Sessiz çığlıklar serpilir satır aralarına
Yaşam gibi, umut gibi
Seni düşündükçe ben
Gül dalında bir yaban arısı
Gülüşünde kiraz açışı olmayı dilerdim
Kocaman sevinçler sürüp fakir yüreğime
Gözlerinin derinliklerinde yitmek isterdim

Dirensem yaşamın deli fırtınalarına
Kanayan avuç içlerine suskun cümleler eksem
Kendi kuyusunda ölümü bekleyen insanlarca
Suskun bir nidayla hep sana bölünsem
Sancısız günlere uyansa insanlar yeniden
Ölümün koynundan kovulsa şeytan
Kurusa yüreğimizdeki gözyaşlarımız
Upuzun bir kumsala aşkın gözlerini resmetsem

Öfkeler sürtündükçe tetiğe çığlık susar
Kendi tonuna sıkıştırılmış renkler coğrafyasında
Dargın sırt dönüşlerin yatağında anlamsız dirençler
Aşkın doyumsuz sofrasına bağdaş kurunca sevgi
Yolunur dudakların asırlık pası
Durdurulamaz işte o an parmakların hazzı
Kollar iki yana düşmeden
Ve nefesler sığ bir menzilde gürlemeden
Anlatılamaz ruhların kaydırağından
Hayata fırlatılan o mutluluk pozu