Kuru Gürültü Şiiri - Osman Demircan

İnsanların ne olduğu ne olmadığı
Paslı kulaklarımda bir çınlıyor ki
Neler söylediklerini işitemiyorum.
Bir yalnızlık senfonisidir yaşadığım.
Her ağızdan bir çığlık yükseliyor.
Allah'ım çıldırıyor muyum bilmem.
Kimse sesinden büyük gelmiyor.
Herkes isminin altında assolist.
Kendi ritminde türküsünü söylüyor.
Öz hayatından nameler çalıyor.
Gördüğüme duyduklarıma şaşırdım.
Ben sevdiğimi gözü kapalı tanıdım.
Çağrışında bir burukluk bir yalınlık...
Bu ses hayatımdan çıktı çıkalı
Her yerde kuru gürültü yaşıyorum.