Kürt Kızının Bakışları Şiiri - Rezan Farqin

Özlem dediğin, bir annenin yüreğinde büyüyen ağıt,
Bir sürgünün elinde yarım kalmış bir mektup,
Bir dağın doruğunda yankılanan yalnızlık,
Ve senin bakışlarında doğan gizli bir güneş...

Ey Kürt kızı, gözlerinle ışık saçan,
Geceler karanlığını senden saklar,
Her sabahın doğuşu, gözlerinde yeni bir bahar,
Benim için güneş, önce gözlerinde doğar.

Hasret, adını bile anmadan kanayan bir yara,
Adımlarım dağ yollarında, sesin kulağımda,
Bir çocuğun gülüşü gibi saf ve uzak,
Ne zaman gözlerine baksam, tüm sürgünler biter.

Kara geceleri yırtan bir ay ışığısın sen,
Bakışlarınla doğar sabah,
Ve ben özlemi her nefeste taşırken,
Senin gözlerinle yeniden doğar hayat.

Sana bakmak, bin yıllık suskunluğun dilini çözmek,
Sana bakmak, dağların yüreğinde saklı bir sırra ermek,
Ve sana özlem duymak,
Bir halkın kaderini gözlerinde görmek gibi…

Ey Kürt kızı, özlem sende bir başka,
Gözlerin bir coğrafya,
Her güneş doğuşunda orada olmak isterim,
Çünkü en gerçek sabah, senin gözlerinde başlar.