Hüznün o ağır dolaşımında
ılık sızan dudaklarımızdan,
birbirimizi tamamlayacak gibiydi sesimiz...Gittiniz!
Beyin kanaması gibi
yaman çıktı ayrılık...Olsun!
Olur olmaz kesti önümüzü,
kirli bir adam gibi kaçak
ürkütücü!
Bu ne biçim kara kedi, dedik ya;
renksiz.. İğreti..
Şu nasıl en aydınlık ağaç?
Yalnız kaldı boğazda...Gölgesinde sarılmadığımız....
O görkemli gövdesiyle.
Ağır sızan ellerimizden
ılık ve yanık, iç kanaması gibi ayrılık...
Kırmızı yoktan bir çiçek
siyaha kaçan,
şehrin bir akşamından...Bir sabahına..
Hüznün o yanık dolaşımında,
sızan yanaklarımızdan,
birbirimizi tamamlayacak gibiydi
sevgimiz...Gittiniz..Ne iyi!
Ayrılık bu
ne yapsak yavan!
Hoşçakalın!
Ama çok çabuk gittiniz!
Kayıt Tarihi : 12.5.2007 22:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)