Kurşuna Sıkılan Yürek Şiiri - Yaşar Aydın

O taşır mevsimlere baharları
Sonbahara dargın olması bundandır
O sağar bulutların yağmurlarını
Bundandır iliklerine kadar ıslaklığı

Gözünden bir damla dökülse
Güneşi söndürür
Onun suladığı değirmen ki
Kainatı döndürür

Bazen yavruları aç bırakılmış
Bir kuş yuvasına uğrarken
Bazende yaralı bir karıncanın
Yükünü sırtlarken görüldüğü söylenir

Onda hüzünler tutsaktır
Başka gönüllere yasaktır

Sayısızların şahitlik ettiği seher vakti
Onun ürküntüden titrediği zamandır
Yapanlar yaptıklarına karşılık rehin alındığında
Anlar ki vaad olunan hesaplaşma tamamdır

Kuraklık mevsimleri başladığında
Göz pınarlarına inen
Ceylanlara dinletir türküsünü
Bu satırlardan başka da
Bilen yoktur öyküsünü

Kalbi ile kendi arasına girene and olsun ki
O dilerse
Bir damla suda
Koskoca denizi boğar
Ve sırrına denildi ki
Göklerin var bir bildiği
Kar önce dağlara yağar

Ve de bilenler bilir ki
Her çiçeğe kendi kokusu güzeldir
Ama o en çok
Güllerin zikrini dinlemeyi sever
Bilindiği kadarıyla böyledir işte
Böyledir kurşuna sıkılan yürek
adresinde bulmak için
Önce yeryüzüne darılmak
Sonra da gökyüzüne sarılmak gerek