Gözlerime Hayalini Saklamayı Öğretiyorum

Gül hele...
Çiçeklerin avuçlarına baharlar damlasın
Gül hele...
Toprakların yağmurlara minneti kalmasın

Hey benim...
Gül damlası ağırlığı sevdam
Yüreğimi tutuklun ettiğin günden beri
Göz aydınlığım olsun diye
Pınar başlarına doluşan ceylanlar
Türkümüzü söyleyip dururlar hala

Bakışlarının tutkunu olan
Başucunda uyanmanı beklemelerim
Uzaklarına gelmeye küskün kalınca
Hatıralarıma bıraktığın bir selam almayı
Bir bakışını dilenmesi için
Gözlerinin sebiline gönderirim

Ay ışığı serpilince karanlığa
Gamzelerindeki yakamoz saklısı mısralar
Şafağın uykusunu bölmeden uğrar kalemime
Ve...
Dilimden ötede sabahlayan
Gözü dönmüş bir inatçı gece daha
Yenik düşer yıllanmış sabrıma

Bazen...
Sokağına uğramayışlarımın
Gönlümü isyan ettirişleri üstüme yığılınca
Çığların altında kalmış bir kardelenin
Gün yüzüne hasret hüznü ile dertleşirim
Bazen de...
Sevdanın olmazlar uçurumu kesince yolumu
''sabret, az kaldı şirinim''
seslenişlerinin yankılandığı
Ferhatın eştiği dağlarla söyleşirim

Bil ki...
Saçlarını okşamışlığım koparılınca mevsimlerimden
Yağmurlarım rehin bırakılır aç gözlü kuraklıklara
Artık sende...
Merhamet affına sığınan suçtan sayıp ta
Çiğ taneleri yağdıran bir buseni
Emanetin bırak gözü yaşlı bulutlarıma

İşte böyle Dılem...
İşte sana daha ötesi
Hasretinin uyku baskınlarından korktuğumdandır ki
Yokluğunda tesellim olsun diye
Gözlerime hayalini saklamayı öğretiyorum artık