İnsan, kuşa ne kadar benzer?
Benziyor be dostlar!
Çocukluğumda tüy kanatlıydım,
Gençliğimde benim
Çelik kanatlarım vardı,
Gün geldi, yıl geldi
Tahta kanatlarım oldu.
Ya şimdi, ama şimdi…
Kurşun kanatlar taşıyorum.
İrtifa kaybediyorum giderek
Bu ağır kanatlarımla
Bu kurşun kanatlarımla.
Özlüyorum ilk kanatlarımı
Tahta kanatlara da razıyım
Şimdi kurşun kanatlıyım
İrtifa kaybediyorum, dostlar!
Kayıt Tarihi : 13.7.2006 19:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
merhaba dost yürek seni grubumuza dasvet ediyorum katılımın onur verecek
grubun adı- Çiniler diyarı KÜTAHYA
TÜM YORUMLAR (1)