Bir göç eylemektir
Tümcelerdeki eylemlerimizin sonu
Ve eğlenceli değildir hiçbir sürgün…
Bir zengin kalkışıdır
En fakir sofralardan
Yanık şehir ağıtlarıyla
küller döküldü bu bahar
bulutlu bir gökyüzünden
ateş pahasıydı
eğer sevdiysen ve karşılıksız
çekiliyordu sularım bu şehirden
batık aşklar günışığına çıkıyordu
sürfirik asitli
oyun hamurlarım var
menekşemsiyeler
geçirimsiz tek tabakamdır
amonyak kokusuna...
üç tarafım sularla çevrili
kargalar uçuyordu
kalan leşimin üzerinde
akbabalardan önce
soğuk bir kargaşanın eşiğinde
açtığım
her yeni sayfa
Hayata paralel uzanmakla yazılır en iyi şiirler, gece vakitleri. Böyle çözülür sanatı failatün. Eflatun bulutlar düşüyor gökyüzünden. Ben hiç böyle şiir yazmam, yeri geldi diye yazıyorum, yoksa eflatun yağdığından değil efkâr…
İnsan en çok geride kalırsa yanıyor kendine, kaç canım kaldı bilmem, ama yandım. Yağmurla şemsiyeyi düşman edecek kadar.
Ne büyük, ne unutulmaz günlerdi durmadan küçülen. Ya da aynı kelimeler bazı kalemlerde nasıl da büyülüydü. Biz de yeni yeni söküyoruz okumayı, kaldı ki yazmak…
Biz yazınca şiir olmadı aynı acılar, biz aynı acıları dizince cümle bile olmadı devrik yalnızlıklar. Mesaj oldu, hızlı bir şekilde okundu, fazla yer kaplıyordu ve derhal silindi. Ama hiçbir zaman şiir olmadı. Acılar ve gözyaşı aynıydı, ne kadar yer kaplıyordu telefonlarda bilinmez, senin günün gecen olan satırlarda bir şey eksikti.
“ikimizin yerine” de yazıyorum artık. Sen sade kendin için okumazken…
ikide bir unutuluyorum
nerede bir kalabalık olsa.
önüm arkam sağım solum karbondioksit
sakinleştikçe kırılan ender bir çocukluktur benimki
kırıldıkça içimde bir şey çoğalan bir geçmiş zamandır
henüz
söndürülmüş mum kokusu
ve arta kalan
dumanıydı
bir ipin ucundaki yangının...
ve üzerimize eriyorduk
-
Salim Kanat
Tüm YorumlarBir şiirini okuyunca karar verdim bütün şiirlerini okumaya.. Zaman zaman misafiriyim sayfanızın sayın Uçar.. başarılarının daimi olmasını dilerim