Kürşat Ak Şiirleri - Şair Kürşat Ak

Vuslat aleminin tabiatı zor
Vuslatın düşü bana ateşten kor
Ah! bir görsen ateş nasıl yanıyor
Bu yanan ateşin dumanı vuslat

Vuslata ermeyene yoktur merhem

Vuslata çeyrek kala yanımda olsan
Belki geç olur, belki çeyrek geçince
Hayalden arta kalan anımda olsan
Derdimiz düğün olsun yari seçince

Önce avcılar bir ceylana vurulur

Ya gitmem gerek bu yaban diyardan
Ya vazgeçmem gerek bir yaban yârdan
Yada unutmalıyım mevsimleri
Yeniden başlamalıyım bahardan

Kürşat AK

Sevgililer yabancı, aşklar yabancı
Ümitlerim yalancı, hayâl yalancı
Gel! ak şair anlatsın, dinle be! hancı
Meyleri kadehime dök yavaş yavaş

Yalansız sevmelerin olmaz utancı

Rabbim daralan göğsümüze ferahlık ver
Aydınlık ver, gönül rahatlığı ver; ya hak

Müminler yalnız senden medet umarız der
Biz ancak sana kulluk ederiz der; ya hak

Sönmüş olan lavın esamesi okunmaz
Geçmişte yakan acılar kalbe dokunmaz

Krater gölü gibi ateşler suya döner
Suda ateş gibi yakan acılar söner

Ruhumu ne güzel islemissin nakış nakış
Ama her nakışta var gönülden bir yakarış

Kürşat AK

gözlerinde yaş vardı
garip bir telaş vardı
içinde savaş vardı
yalansız sevmelerin

içinden geldiğince

yalanla sevgiler solmasın, soldurmayalım
ey! aciz kul; olmayanları oldurmayalım
yalan yüzünden kalbi kinle doldurmayalım
yalanın her türlü olanı zehirli yılan

yalanla insanlar boş hayale dalmasınlar

Huzur için belki yerin yalnızlık
Çimene uzanmış insanlar gibi
Rüzgarın sesinde derin yalnızlık
Manevi iklimde zamanlar gibi

Dağın zirvesinde kalan yalnızlık