Kürşat Ak Şiirleri - Şair Kürşat Ak

karadenizin yolu
kıyısı, sağı, solu
ırmak, yayla, şelale
deniz, göl, orman dolu

tabiatın sesine

Sarılıp da seni saram
Bozulmaz o vakit aram
Senden bana kalan yaram
Karadutum, sarabilsem

İsterdim yanına varam

Türkistan yüreğimi zaten hep yakar
Garip Filistine de yüreğim yanar
Nasıl yanmasın, çocuklar ağlamasın
Zulüm altında olan mazlum ne yapar

Allah'ın gazabını zalim görecek

nedendir bilinmez bu kara yazı
neden ozan hep dertli çalar sazı
belki yaşamıştır aşk denen hazı
boş hayalle yaşar yaralı nefis

yara azar, sızlar da bazı bazı

hayat benim hayatım
sanatım, saltanatım
mermi kalmış bir atım
ben atarım karışma

ekmek gerek aş gerek

Karlı kale karargahında kapalı kutu
Koyu koruluğa kurulmuş kuruyan kuyu
Körermiş köhne kötü köyün küçük kör kuşu
Karşıla karanlıkta kalbi kararmış kulu

Kürşat AK

birgün çok derin bir uykuya daldım
sonu bilinmeyen bir yolda kaldım
kendimi sert esen rüzgara saldım
ne olur bir yerde karşıma çıksan

yağmur bastırdı, sırılsıklam oldum

geçmişim yakamı hiç bırakmıyor
gökyüzü dumana bürünmüş gibi
artık nehirler de coşkun akmıyor
kasvetin nedeni hep dünmüş gibi

sevincim bir anlık, neşem bir anlık

ah! katerina nerdesin
vera'nın bahçesinden gelir sesin
sen başkasın katerina
ah! katerina bana uzak yerdesin

ah! katerina nerdesin

Yıkılan hayâllerden sen çıkarsın sevdiğim
Kaybolan heveslerde arama hiç sen beni
Sona eren umutlarda sen varsın sevdiğim
Bir sevgi yıktı diye tanıma hiç sen beni

Herşey bende başlamıştı, herşey bende bitti