Biz gülmeyi unuttuk ne zamandan beri
Mazide kırılan dallar değil mesele
Çocukca sevinci getiremezsin geri
Düzlüğe çıktık derken kapılırsan sele
Sular coştu çağladı da; doldurmadık mı
Sabahleyin uyumakla geçsin ömrüm
Çünkü gece seni düşünmekle meşgulüm
Artık vazgeçtim bu yoldan dönmekten
Çünkü sevmek o zaman zulüm
Korkuyorum eriyip mum gibi sönmekten
Ama gerekirse senin uğrunda ölürüm
neye taktın bak hele!
sırtını ver şu yele
keyif olsun, rast gele
hayat gülünce güzel
mindel sersene dama
Gülüşün gizli, yasaklı
Aşka açık, derde saklı
Ak şairin kalmaz aklı
Şüphe eden aşık haklı
Aşk hüzüne dönüşüyor
Sen de gül, gülüşü yaralım
Sen de kaşı, gözü karalım
Sen sevdiceğim, sen maralım
Yeter! severken de gülelim
Sen de gül, aşkla şarkı söyle
Ağarıyor geceler
Gölgelerden derine
Cümle olur heceler
Gün doğar üzerine
Dalını salar kavak
Tutunduğun dallar eğridir
Yutkunduğun aşk ise düz
Ben düzgünüm sevdiceğim
Benim içim dışım bir
Uzaklara gideceğim
Sensiz çok soğuk geçti güz
bazen gitmek istersin
gitmek iyi gelir dersin
iyi olan gitmek mi
olan düşüncelerde yitmek mi
düşüncelerde kaybolursun
kaybolursun, umutlu olursun
Canana can, cana ayan, ani aşk
Nerede kalp, nerede his, hani aşk
Sevene zor, sevene hep mani aşk
Ölüme var, düğüne yok yani aşk
Ateşi var, derece kırk çıka aşk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!