Aklımdaki hatıralar
Tüter iken seni andım
Hüznün kapısında umut
Biter iken seni andım
İçim bin dertle örülü
Yüreğin yarasına
Talihin karasına
İki aşk arasına
Işık,nur dudakların
Kötülüğün riyası
Hicran mevsiminde saydım ayları
Tükettim ömrümü yılım kalmadı
Hummalı kuşkular tuttu yolları
Sevdaya dönecek yolum kalmadı
Ürperdi gözümde aşk denen sıla
Can yurdunun diyarını
Görecek hal bırakmadın
Hakikatin hal sırrına
Erecek hal bırakmadın
Çekip hüzün hallerini
Şu hasretin gözlerimden
Aktı,gözünü sevdiğim
Şu yüreğin nur özünden,
Ak’tı gözünü sevdiğim
Can bir ateş düşer nara
Dünya ikliminden bahar istedik,
Dört mevsim kış oldu aman azizim
Olsun her yürekte bir ümit dedik,
Umutlar kuş oldu aman azizim
Bastı duyguları keder denen his
Sözlerden yüreklere sükûn eder ayrılık
Bir kez bile bakmadan o efkârlı yüzüne
Ben ruhumun göğüne seslenirken adını
Hayalinden kan damlar gönlümün denizine
Artık yüreğindeki bir duygudur ayrılık
Yolunu kaybetmiş bir deli gibi
Sevda çöllerinde gezer dururum
Ağaçlara hasret sam yeli gibi
Yepyeni ufuklar çizer dururum
Kalmışım hicranın tam ortasında
Ahmet Kemal Yıldız’a
Beşerin ardından fazla söz etme
Yanarsın bir kuru sözle kardeşim
Kavgadan,dövüşten sakın haz etme
Fark olmaz yolunan kazla kardeşim
Gönüllere soktuğun kutlu rahmet aşkıyla,
Nefsini ezalara sürenlerden kıl beni
Doğuştan kalbime verdiğin Ahmet aşkıyla
Gerçeği hak nuruyla görenlerden kıl beni
Bu münacat sanadır,ve bu yalvarma sana
Üstad derken kimi kastettiniz? Çok güzel şiirdi; teşekkür ederim...