Kurgu Şiiri - Müslüm Taş

Kula kul olmadı yüreğim
Hep savaştım,
Zamanın her diliminde
Yüreğimden akan
Kanların rengini
Gördüm mısralarımda

Sen uzanmıştın
Yanaklarımın dibine
Avuçlarını açmış
Gözlerimden damlayan
Kandamlalarını topluyordun
Ben elerine sıkıca sarılırken

Parmak uçlarını
Gözlerimin kapaklarında
Hissettiğim andı
Öldüğümü anladığım an
Tanrım bir çöplükte mi öldüm
Yoksa bir şato damı

Tarifi imkânsız erken ölüm
Daha aşkımı haykıracaktım
Bedenine uzanıp
Ruhuna sarılacaktım.
Başlamadan ayrılmanın
Nedenini soracaktım.

Ben varken
Yokluğunu yaşadığım sen
Şimdi cesedimi
Gözyaşlarınla yıkamanın
Sebebi ne
Anlamayarak susuyorum

Haydi, ağlamayın dostlarım
Bakın ben çok mutluyum
Yaşadığımda beni anlamayan siz
Öldük ten sonra
Beni çok iyi anladınız
Sevdiğim de cansız kucağımda

Servetim ve yokluğumu
Size bırakarak
Salın beni
Saman çöpü ile dolu bir sandalda
Ülkemin berrak sularına
Kibrit çöpü bir kıvılcım

MÜSLÜM TAŞ/19-11-2012