Kurdele Şiiri - Muhammed Raşid Yüksel 2

Her rüya kısa sürer, eğer sonunda uyanıyorsak
Aşkın tohumları neden hep hüzünle sulanıyorsa
Unutmak mümkün gibi görünebilir, lakin değil
Eğer geçmişin, gönlünde bir gram solamıyorsa

Solumuyorsan, oksijenin varlığı neye yarar
Gözlerin gönlüme aşkın yaşamsallığını yayar
Bir ömre tutulursun, o ömür bütün ömrünü çalar
Mutlusundur ve gönlün ruhu olmadan da yaşar

Aşar bütün sorunları, mutluluk bir olunca
Gönlüm sevdanla yanar kanatlarını bulunca
Özgürlük umurumda olmaz, yeter ki biz olalım
Sen mahpushaneme kanat çırparım, boylu boyunca

Sabrediyorum, yakında keseceğim kurdeleyi
Aşkınla bir olup, beni sık eleyin
Sen sanıyorum, hisse tabi tuttuğum her meleği
En sonunda, gözlerinin solundan gönlüne inmeliyim

Sevmeliyim hüzünle yıkanmış aşk tohumlarını
Hissediyorum penceremi döven yağmur damlalarını
Farkında olmasam da seviyorum yalnız kalmalarımı
Farkıma varman için illaki başka birinde mi kalmalıyım

Çalmalıyım gök kuşağından sana en nadide renkleri
Yağmurlu bir günün ardından usulca kapattım kepenkleri
Hiçbir yere gitmedim, yağmur altında seni hep bekledim
Gözyaşlarıma yağmur eşlik etti, yine de gayemden vazgeçmedim

Beklentim doğru
Çoğu kez seninle buldum doğru yolu
Seninle doğdum
Yani bu aşksa ki öyle, senden daha da bolum

İndirmek istediklerim var halen, zihnimin çerçevesinden
Seni gök kuşağıyla bekliyorum, ilmimin çevresinde
Öyle yani her şeyi anlamak istiyor insan, bu yok oluş evresinde
Ben günah değilim ki, yani bir yasak da yok beni sevmesinde

Sevmesin de, gözlerimde doğsun
Beni doğan mehtapla beraber her gece boğsun
Razıyım ben, sadece gönlü benim olsun
Gönlümün topraklarında, o denli bereketli o denli bolsun

Aşkı gönlüne koyup, gönlüme bol sun
Gönül evimin yakıtı, sadece sen ve aşk olsun
Gözlerimiz hüzünden değil, mutluluktan dolsun
Birleşen ömrümüze, kesilen bir kurdele ant olsun