Sen gül bahçesinde beyaz gül yüzlü kuzu
O ise dikenli yolun kana bulanmış bir kurdu
Doyururken tüm organlarını pençesi aşkın
Kanlatır ruhunu ayağına ömrünü döktüğün
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Sevgili Osman Kardeş,
Şiirde devrik cümle caizdir, hatta bazen gereklidir. Ancak ifadeleri anlaşılmayacak şekle getirmek, farsça tamlamalardaki gibi sondan başa doğru bir anlatıma girmek bilmiyorum ne kadar doğru ve bir şiir için ne kadar akıcı.
Doyururken tüm organlarını pençesi aşkın
Kanlatır ruhunu ayağına ömrünü döktüğün.
İtiraf etmeliyim ki bu ifadeler bana ağır geldi. Üstelik rübai şeklindeki bu güzel dörtlükte kafiye de yok. Tanıdığımız büyük şairler serbest vezinli şiirlerini bile gizli kafiyelerle süslüyorlar. Bu yönüyle de bana yabancı geldi.
Nice güzelliklere diyor, esenlikler diliyorum.
Kuzu olmamak gerek öyle değil mi zira kurt sayısı artmakta,ama kurt zannettiklerimiz de var bu ayrımı doğru yapabilmek gerek,dikenli yollardan geçmek zorunda kaldığı için kana bulanmışlarımızda var,alnı açık,başı diktir onların ancak geçtiği yollar kana bulanmasına neden olmuştur.Özleri pak kalmıştır yine de.
Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta