Kurban Şiiri - Bahar Atmaca

Kurban,
Kesilen hayvanın adı olmuş yalnızca.
Nefsi hesaba çekmek şöyle dursun,
Et dağıtmak ve yemek olmuş
Niyetlerimiz, maalesef...

Hz. İbrahim'in
Oğlunu kurban etmeyi göze aldığı
Rabbimiz için,
Biz kimi kurban ettik.
Biz O en sevdiğimiz için
Bugüne kadar,
Nelerden vazgeçtik..
Vazgeçemeden daha
Rabbimiz ile aramıza giren her şeyden,
Kurban kesmiş sayılır mıyız?
Feda etmeden,
Feda olmadıktan sonra Yaratıcımıza,
İman bir kor deyip
Avucumuzda tutmayı
Başarmış mıyız?
Keyfe göre yaşayıp
İnancımıza uymaktansa
Kendimize uydurarak
Cennet mi düşledik ?
Yoksa bizi bekleyen cehenneme
Razı mı geldik?

Ne duruyoruz?
Haydi !
Nefsimizi kurban etmeye
Geldi işte sıra.
Kıymet, feda edebildiklerindir
Sevdiğin için.
Uğruna yaşayabildiğindir,
Bunca zulüm
Bunca kavga arasında.
O halde adaklarımızla beraber
Kurban edelim,
Rabbimizin bizde olmasını istemediği
Her şeyi
Kurban edelim nefsimizi.
O en sevdiğimiz için...