Künye Şiiri - Tacettin Şimşek

Ve künyem dağ başlarında okunur
Zülfüyâre dokundukça ellerim
Ellerim tebeşir tozu ellerim
Eskimiş kara tahtalar üzre
Tut ki bir eskimez yazı ellerim

Ve künyem dağ başlarında okunur
Yad elim tetik düşürür yadıma
Yaman çeker söz mülküne yar beni
Söyle kim tarih düşürür bahtıma
Ve söyle kim kılar bahtiyar beni

Ve künyem dağ başlarında okunur
Bir kara kurşun değer kardeşime
Acıları harmanlayan kül/hani
Ey ölüm ey sevgili
Gözlerin çözer bendeki külhanı

Ve künyem dağ başlarında okunur
Ben bir ölü kentin ortasındayım
Lügatimde deli sözler dolaşır
Bir yağız atlıdır söz şimden geri
Terkisinde ince bir yürek taşır