Gönül aşk kumsalında kabuk tutmaz bir yara.
Kapılmış tuzlu suya, tutulmuş dalgalara.
Ne güller saçabilmiş rengârenk bahçelerde,
Ne de kavuşabilmiş engin okyanuslara.
Kabarmış zirvelerden esen fırtınalarla,
Dağılmış savruldukça dalgalar ufuklara.
Ne bahtsız bir zemin ki sahra olmuş sahilde,
Denizin kıyısında hasret duydu sulara.
Yorulmadı her akşam gemiler beklemekten,
Usanmadı bakmaktan her gün puslu dağlara.
Avundu deryaların hasretiyle her mevsim,
Bağlandı her rüzgârın ardındaki bahara.
Geçtiler hududundan ufka yelken açanlar,
Nice serdengeçtiler gömüldü bu mezara.
Mart 2012
Kayıt Tarihi : 17.1.2016 21:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!