Bir kumru kondu az evvel balkonumuzdaki saksıya
İnanamadım kaçmadı bizi ilk gördüğü anda
Oğlum BERK kucağımda iyice yaklaştık yanı başına
Öyle güzeldi ki tüyleri, parlaktı nurlarla duruyordu karşımızda
Gözlerimin içine baktı dakikalarca
Sanki kuş değil di o, babam vardı o bakışlarda
Gözlerindeki hüzün içime işledi, yüreğim param parça
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta