Benim gönül hanem damsız
Kumrular bile yalnız konar balkonuma
Onların tüylerinden yastık yaparım
Ama hep tek kişilik
Sonra gözlerimden sağanaklar boşalır üzerine
Sırılsıklam olur her odası her hücresi
Yüzerler içinde gönlümün sahipleri
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta