Hürriyet diye bağırıyor kumdan kumral saçların denize kıyısı olmayan bir şehirde
Göz rengini bilmediği bir diktatör için savaşa koşuyor duygularım dörtnala
Bir bakıyorsun ki yerini yadırgıyor kalbim
Bir gülüyorsun ki hayat bir kez daha anlam buluyor
Bir gidiyorsun ki etraftaki herkes yok oluyor
Biz uzaklaştıkça ay ve güneş birbirine yaklaşıyor
Güneş ay'a tutuluyor, ben sana.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta