Devrilmiş sandalye, oyuncağın kalbi kırık
hıçkırarak ölüyor, gözünde zarı yırtılmış nazar:
? Sevgi? diyor, ? kararsız? eksiliyor azar azar...
İçi yıkılmış bina, camların rengi bulanık
sallanarak ölüyor, çatısında göğün damarı:
Kesik, bakıyor? çaresiz? unutulmuş anlamı...
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta