Devrilmiş sandalye, oyuncağın kalbi kırık
hıçkırarak ölüyor, gözünde zarı yırtılmış nazar:
? Sevgi? diyor, ? kararsız? eksiliyor azar azar...
İçi yıkılmış bina, camların rengi bulanık
sallanarak ölüyor, çatısında göğün damarı:
Kesik, bakıyor? çaresiz? unutulmuş anlamı...
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,