Bilmem,hatırlarmısın ıssız sahildeki kumdan şatoyu?
Kumdan askerleri vardı önünde, bahçesi,hizmetçileri,kralı-kraliçesi kumdandı her şeyi.
Bir kum askeri sevmişti kumdan prensesi,prenses ki denizi seyrederdi gün boyunca mavileşirdi gözleri, deniz aşıktı prensese,prenses ise maviye,bu masal böyle sürer giderdi, ta ki,prenses bir gün ağlayıp gözlerine gizlenen mavi kum şatonun içine sızıncaya kadar kadar, şimdi ne kum şato var o sahilde, nede kumdan askerleri, prenses ise bir sır, kim bilir hangi dalganın ardında saklanır,bekler kumdan askeri?
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta