Ben çocukken geceleri .
Hiç,mi hiç,sevmezdim!
Sabahlara kadar sol kulağım ağrır .
Rahmetli anam babam .
Perişan olurlardı uyumazlardı
Ne doktor vardı ne hastane .
Yedi bin nüfuslu kasabamızda.
Ama o zaman her,şey doğaldı.
İnsanlar bile ????????????
Çaresizliklerinden bir şey 
yapamadıklarını ??
Şimdi çok iyi anlıyorum .
Anamla babamın.
Babam sigarasını yakardı.
Bitinceye kadar sol kulağıma .
Usanmadan üflerdi !!!
Belki  şifa olur diye .
Çocukluğum hep  kulak .
Ağrısıyla geçti geceleri .
Öyle biriyle ömrüm geç tiki.
Onun şerefsizliğini !
ALLAH,a   havale ettim 
Kulak ağrısına razıydım ben .
O,zaman  rahmetli .
Anam  babam vardı .
                 Söz. Şiir.12.02.2018.
                    Fethiye.
,
Ahmet Çimen
Kayıt Tarihi : 29.3.2018 23:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!