Kul Utansın Şiiri - Bedirhan Almas

Ben böyle üşümezdim, gece olunca..
Aşk yalanmış, yüreğim karanlıklarda..
Yıkıldı gönül dergahım, yalan sevdalarda,
Sahte gülen, yürekler utansın...

Namus saymışım, yürekte olanı..
Hiç bir zaman, para uğruna satmadım adamlığımı..
Dost uğruna silah kuşandık, ölüm baş tacı..
Kahpece, dostunu satanlar utansın...

Dokunmadan sahip olmalısın, bir bedene..
Güzellik dediğin geçicidir, asıl güzellik yürekte..
Sen sen ol, heves uğruna onurunu kirletme..
Aşkı heves yapan, onursuzlar utansın...

Gitmesini bileceksin, sana gönülden gelene..
Sen sen ol, asla mesafeleri bahane etme..
Yokluğa şükret ama, namerde boyun eğme..
Çıkar uğruna, onurunu satanlar utansın...

Fakirliğine isyan edip, zenginliğin peşine düşme..
Kuru ekmeğe şükret ama , kula kulluk etme..
Yaradan dan ötesi, yalandır bu evrende..
Şükretmesini bilmeyen, kul utansın...