KUL SEMAH DÖNER*
Cem de Zakirlerin şakıyan sesi,
Kırklar meydanında kul semah döner.
Özünü sorgular insanın hası,
Sohbet edildikçe dil semah döner.
Hak diyenin elbet vardır hüneri,
Kolay kolay sönmez aşkın feneri.
Hüzün yaylasının sevgi pınarı,
Çağlayarak akar sel semah döner.
Cümle âlem birlik olup gelince,
Gönül gözü sevgi ile dolunca,
Canlar mürşidine talip olunca,
Menzile yetişir yol semah döner.
Hak yoluna bacı kardeş katışır,
Güzel canlar birlik olur; bitişir.
Has bahçede gonca güller yetişir
Kuşlar yuva yapar dal semah döner.
Âşığa sorulmaz yeri, yöresi
Deryalara doğru akar deresi.
Budur ananesi budur töresi,
Mızrabı vurdukça tel semah döner.
Hürmetli yürekten kini kaldırdım,
Muhabbet küpüne cevher doldurdum,
Özümü tarttım da nefsi öldürdüm,
Suya hasret yanan çöl semah döner.
04.11.2013
Kayıt Tarihi : 16.3.2020 19:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!