Kul Olduk Şiiri - Yusuf Şeker

Kul olduk...
Kaybolur cevherler özü bulunmaz
Hak yolunda yalan söze kul olduk
Aşkla yola giden garip yorulmaz
Hak yolunda nesli bozuk kul olduk
...
Bir bulut misali göçüp giderken
Alev alev yanan kor lar söner ken
Balıklar umman da özgür yüzerken
Esen yel bazen boran kar olduk
...
Her ne ise bütün çaba boşuna
Doğru görür ama gitmez hoşuna
Bozar düzeni katar zehri aşına
Cahil ile uğraşırken pul olduk
...
Seher de yıldızlar yanıp söner ken
Yorgun düşmüş bülbül bağı beklerken
Tüm Mahlukat hakkı zikir ederken
Rüyalarda gezen aciz kul olduk
...
Bülbülün ğoncaya var dır bir ahı
Görmek için bekler bağda sabahı
Gizli gizli açmak gülün günahı
Dikenlere bakarken kör olduk
...
Beklemek daima ömrü yıpratır
Aşk ile yaklaşan sevgi yaratır
Ah edip bağıran bağrı sızlatır
Bağrı yanık sabırsız bir kul olduk
Yusuf şeker